مقایسه ی اثرات تمرین مقاومتی ایستا و پویا بر برخی شاخص های عملکردی قلبی- عروقی، لاکتات پلاسما و لکوسیت های خون محیطی زنان سالم

زمینه و هدف: با توجه به نتایج متناقض مرتبط با پاسخ های قلبی– عروقی و التهابی ناشی از انواع فعالیت های مقاومتی، تحقیق حاضر به منظور مقایسه ی اثرات یک مرحله تمرین مقاومتی ایستا و پویا بر برخی شاخص های عمکردی قلبی- عروقی، لاکتات پلاسما و لکوسیت های خون محیطی زنان غیرورزشکار انجام شد. روش بررسی: در قالب یک طرح نیمه تجربی، 20 زن غیر ورزشکار سالم داوطلب (با دامنه ی سنی 25-20 سال و شاخص توده ی بدنی 25-20 کیلوگرم/ متر مربع) در دو گروه تصادفی همگن فعالیت مقاومتی وامانده ساز پرس پای ایستا (با 40% انقباض ارادی بیشینه) یا پویا (با 45 الی 55 تکرار با 40% یک تکرار بیشینه) شرکت داشتند. ضربان قلب، فشار خون و حاصل ضرب ضربان در فشار به همراه لاکتات پلاسما و تعداد لکوسیت های خون محیطی قبل و بلافاصله پس از فعالیت های مقاومتی تعیین شد. داده های حاصله با استفاده از آزمون های تی همبسته و مستقل بررسی شد. یافته ها: ضربان قلب، فشار خون و حاصل ضرب ضربان در فشار به همراه لاکتات پلاسما و تعداد لکوسیت های خون محیطی پس از هر دو نوع فعالیت مقاومتی به طور معنی داری افزایش پیدا کرد (05/0>p). به علاوه، دامنه ی تغییرات ضربان قلب، حاصل ضرب ضربان در فشار، لاکتات پلاسما و تعداد لکوسیت های خون محیطی گروه ایستا (همه موارد به جزفشار خون سیستولی) به طور معنی داری بالاتر از گروه پویا بود (05/0>p). نتیجه گیری: تغییرات نامطلوب شاخص های عملکردی قلبی- عروقی، خستگی (لاکتات پلاسما) و التهابی (تعداد لکوسیت های خون محیطی) پس از انجام فعالیت های مقاومتی ایستا بالاتر از پویاست. بنابراین، فعالیت مقاومتی پویا برای توسعه ی قدرت و استقامت عضلانی زنان غیر ورزشکار مناسبت تر از فعالیت مقاومتی ایستاست.